Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Δουλευω σε μια εταιρια. Καθομαι στον υπολογιστη με τις ωρες και μπορω να πω οτι καποιες απο τις εργασιες που κανω ειναι οντως σημαντικες για την ημερησια αποτελεσματικοτητα της εταιριας. Αυτα τα πολυ σημαντικα πραγματα που κανω δε πιανουν πανω απο 1-2 ωρες ενω τις αλλες ωρες κοινως κωλοβαραω.
Τα λεφτα που περνω ειναι λιγα, αλλα ολοι λενε οτι αν εχεις μερακι και ορεξη μπορεις να ανεβεις. Αρχιζω στις 7 και μιση, σχολαω στις 3 και μιση και ομως νομιζω οτι δεν δουλευω 8ωρο. Διοτι μολις φτασω σπιτι για να συνερθω θελω 2 ωρες υπνο. Ετσι αν βαλεις οτι χανω 1 ωρα το πρωι γιατι ξυπναω 6μιση και μιση ωρα το απογευμα για τη διαδρομη, καταληγουμε στο αποτελεσμα οτι πραγματικα η δουλεια μου τρωει 6μιση με 6 το απογευμα ισον 11μιση ωρες. Αλλες 5 μιση ωρες που κοιμαμαι το βραδυ παμε στις 17 ωρες. Μου μενουν στην ουσια 7 ωρες καθαρες για τον εαυτο μου.

7 ωρες δεν ειναι λιγες. Βεβαια τα 45 λεπτα καθομαι να φαω το μεσημερι και το βραδυ και 45 λεπτα στη τουλετα να κανω μπανιο και διαφορα αλλα παμε μειον 1μιση ωρα δηλαδη στις 5 μιση ωρες. Απο αυτες τις 5 μιση βγαζω μιση ωρα που περναω στο κρεβατι ριπταζομενος, προσπαθωντας να ξυπνισω.

Μας μενουν 5 ελευθερες ωρες. Τι μπορω να κανω σε 5 ωρες. Ολες οι ωραιες λεξεις εχουν καρβουνιασει ενω τα γλυκα συναισθηματα ειναι ενα συνονθηλευμα απο αναμνησεις και μελλοντικα σχεδια και σπανια πια η αυτη καθαυτη στιγμη.
Σκεφτομαι τι ωραια που περασα τοτε, υστερα σκεφτομαι τι ωραια που θα περασω καποτε και περναν οι ωρες στον καναπε απεναντι απο την τζαμαρια που βλεπει τις κεραιες.
Μια στο τοσο χτυπαει το κουδουνι, εχω ενα γειτονα παππου που ερχεται να με δει. Μου φερνει πρασινα μηλα και αζύμωτο καφε.

Δε μπορω να δω να αλλαζει κατι. Λεφτα δε μαζευω και ουτε βγαινω εξω να κανω φιλους.
Ετσι τελικα αποφασισα να βρω και μια δευτερη δουλεια παρτ-ταιμ το απογευμα μηπως και φιαξουν τα πραγματα.

4 σχόλια:

A.Charantonis είπε...

Θα ήθελα να μπορούσα να πω χωρίς απάντηση χωρίς αυτό να κάνει την απάντησή μου αυτομάτως αυτοαναιρούμενη. Δεύτερη part time δουλειά; Δεν ξέρω πως να εκφραστώ μπροστά σε τόση πίκρα που εκπνέει το κείμενό σου. Μπορώ πολύ εύκολα να τρομάξω όταν νιώθω ένα τέτοιο μέλλον να με προσμένει αν φύγω από την Ελλάδα που τουλάχιστον έχω ακόμα κοντινά άτομα. Άμα θέλεις να γνωρίσεις κόσμο πάντως, φαντάζομαι ότι διάφοροι αναγνώστες σου με τα χαράς θα σε γνωρίζαμε, τόσο καιρό που σε διαβάζουμε, το έχουμε απορία. Βεβαίως αυτό προϋποθέτει ελεύθερο χρόνο και με δεύτερη δουλειά μάλλον θα πρέπει αν έρθουμε να κάνουμε επίσκεψη στο γραφείο σου...

Ψυχος είπε...

Φιλε μου φειντινγκ σαντοουζ μετα χαρας θα εκανα ενα κοινωνικο
διαλλειμα μεταξυ των παρτ τιμε, των αρ πι τζι, του υπνου, της σκεψης του υπνου, της σκεψης και του αλκοολυπνου.
Επισης να συμπληρωσω οτι στα περισσοτερα κειμενα το 99% ειναι φαντασια και το 0.5% βιογραφικο.

A.Charantonis είπε...

Πάλι καλά... Μετά την εξεταστική περίοδο όπου τα πράγματα θα ηρεμήσουν...

A.Charantonis είπε...

Πέρασε το καλοκαίρι και τελικά -όπως τόσα άλλα και η συνάντηση έμεινε ανεκπλήρωτη... κρίμα. Καλό φθινόπωρο λέμε;